Mazeret Fıkrası
Temel askerliğini yapıyormuş. Bölükte kırk ere izin vermişler. Geç kalırlarsa çadır hapsi var, ancak iyi bir mazeretleri olursa affedilecekler. Kırk kişiden otuz dokuzu da geç kalmış, hep ayni mazeret:
– Atla istasyona celeydum. At catladi, tren kaçtı, geç kaldum.
Derken kırkıncı da tamamlanmış, Temel’e sıra gelmiş.
– Senin de mi atin çatladı, diye sormuşlar.
– Hayır, demiş. Yoldaki otuz dokuz at leşini geçemedum.
