Karar sizin!

Geçenlerde koşarken pat diye düşen bir çocuk gördüm.

Annesi de koştu koştu yanına ,sandım ki sarılacak, dizi parçalanmış, canı yanmış, korkmuş yavrusuna.

Gerindi gerindi ve bir tokat yapıştırdı çocuğun suratına:

“Ben sana dikkat et demiyor muyum, düz yolda bile düşmeyi nasıl becerdin beyinsiz ?” gibi şefkat (!) sözcükleri fısıldıyordu bir yandan da.

Mesleğimden mi, yoksa anneliğin o sürekli kanamaya hazır ince bağrından mı bilinmez, şahit olduğum bu tür olayların kolay kolay etkisinden çıkamıyorum ben.

Sanki orda o tokatı yiyip canı ile birlikte ruhu da acıyan o çocuğa dönüşüyorum.

Lütfen canım ebeveynler, bardağı kıran, sütü döken, koltukları kirleten çocuklarınıza da aynı şekilde davranmayın.

Çocuklar zaten bir hata yaptıklarında kendilerini oldukça beceriksiz hissederken onu yerin dibine sokmayın, ki düşmek hata bile değilken.

O an şunu düşünün hangisi daha değerli?

Giden bardak mı, yoksa az sonra söyleyeceklerinizle kalbini kıracağınız evladınız mı?

“Hiç sorun değil evladım ,bir dahakine daha dikkatli olursun” diyerek çocuğunuzun kalbini kazanmak, onu hatalarıyla kayıtsız şartsız sevmek de, onu aşağılayarak yeni şeyler deneme isteği ile girişimci ruhunu katletmek de sizin elinizde.

Karar sizin!

.
Funda Uçuk Er