Hidayet

Hidayet ölünce cennetin kapısında kuyruğa girer. Hemen önünde bekleyen adam pederdir. Kapıda bir melek beklemektedir.

Melek pedere sorar: Hiç günahın var mı Peder? Peder; Aziz melek ben rahiptim. Tüm hayatım boyunca hep tanrıma dua ettim.

Karıma ve çocuklarıma sadık kaldım. İnsanlara ve hayvanlara hep yardım ettim.

Melek; Çok iyi, bunları zaten biliyorduk. Al sana cennetin gümüş anahtarı der.

Ve sonra Hidayet’e döner. Senin hiç günahın var mı?

Hidayet; Ben de her zaman hayvanlara ve insanlara iyilik yapardım.

Tanrıya dua etmedim açıkçası, İnancım da zayıftı ve bir günahım vardı. Çok sert ve hızlı otobüs kullanırdım.

Melek; Hidayet’e döner ve bunu! da biliyoruz. Çok iyi al sana cennetin altın anahtarı, der..

Peder bu Olaya çok sinirlenir: Ben Hayatımı tanrıya adadım siz de gidip bu adamı cennette benden üstün tutuyorsunuz, bu haksızlık değil mi?!

Melek; gülerek: Koçum sen vaaz verirken herkes uyuyordu ama Hidayet otobüs kullanırken herkes dua ediyordu…