Gülen ve Ağlayan Eşek

Deli olduğu söylenen bir padişah ferman salmış dört bir yana.

-“eşeğimi güldürene bin altın vereceğim” diye. ülkenin her köşesinden adaylar gelmiş uğraşmışlar, didinmişler ama bir türlü eşeği güldürmeyi başaramamışlar. en sonunda nam-ı kemal gelmiş eşeğin kulağına bir şeyler fısıldamış. eşek başlamış kahkahalarla gülmeye. nam-ı kemal almış bin altını dönmüş evine. eşek günler, haftalar hatta aylar geçtiği halde hala kahkahalarla gülmekteymiş. en sonunda padişah bir ferman daha yayınlatmış:

-“eşeğimi ağlatana ikibin altın” diye. yine ülkenin dört bir tarafından adaylar gelmiş ama eşeği bir türlü ağlatamamışlar. en sonunda nam-ı kemal gelmiş.

– bizi eşekle yalnız bırakın, demiş. ahırda geçen 1-2 dakikadan sonra eşek bağıra bağıra ağlamaya başlamış. padişah ikibin altını verirken önce güldürmek, daha sonra ağlatmak için ne yaptığını sormuş. cevap şöyle olmuş:

– ilk gelişimde eşeğe “benimki seninkinden büyük” dedim, eşek gülmeye başladı. ikinci gelişimde ise çıkartıp gösterdim…