BİRAZ DAHA ÖMRÜM OLSAYDI

Biraz daha ömrüm olsaydı,

Eşyalara değerlerine göre değil de,

Ne anlama geldiklerine göre değer verirdim.

Daha az uyur, daha çok rüya görürdüm.

Başkaları geri dururken, ben yürürdüm.

Diğerleri uyurken, ben uyanık kalırdım.

Başkaları konuşurken, ben dinlerdim.

Nefretimi buz üstüne yazar ve Erimesini çıkmasını beklerdim.

Dikenlerin acısını hissetmek için, Gülleri gözyaşlarımla sulardım.

Biraz daha ömrüm olsa idi, Bir tek günümü bile,

Sevdiklerime onları ne kadar sevdiğimi söylemeden geçirmaezdim…

Johnny Welch

ANLAR

Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya, İkincisinde, daha çok hata yapardım.

Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.

Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar, Çok az şeyi Ciddiyetle yapardım.

Temizlik sorun bile olmazdı asla.

Daha çok riske girerdim.

Seyahat ederdim daha fazla.

Daha çok güneş doğuşu izler, Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim. Görmediğim bir çok yere giderdim.

Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.

Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.

Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.

Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.

Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten.

Anlar, sadece anlar.

Siz de anı yaşayın. Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan, Gitmeyen insanlardandım ben.

Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.

Eğer yeniden başlayabilseydim, İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım. Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.

Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır, Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer. Ama işte 85’indeyim ve artık çok geç.

Jorge Luis BORGGES